15 Januari
Geloof dat de grootste gedeelte van de urbex avonturen er inmiddels opstaat. Ik mis toch wel weer wat. Binnenkort maar eens kijken.
Misschien komt er zelfs sneeuw dit weekend.

 

30 Januari

We zitten alweer vanaf december 2020 in Lockdown. Winkels zijn dicht en er is nu ook een avondklok. Raar. Nooit gedacht dat ik het ooit zal meemaken.  

Hoewel ik niet zo'n shopper ben, mis ik het wel. Ik weet het, het is niet dringend maar ik verlang erna om lekker winkel in en winkel uit te gaan. Lekker taart van de Hema. de koopjes van de Action, Ik wil andere laarzen, een boek checken in de boekenwinkel. Overal om mij heen slaat de corona toe, hoop niet dat ik zelf besmet ben, zonder het te weten. Laten we hopen op goede tijden. Laten we hopen dat we hieruit zeer belangrijke levenslessen uit kunnen halen en daar wat mee doen en ik weer lekker door de winkelstraten kan huppelen. We hebben maar een planeet. Laten we daar maar zuinig op zijn.



April 2021

Eindelijk een bezoek naar de oude LIndes van Empe (bij Zutphen) bezocht. Ze staan nog niet op mijn bomensite maar dat komt nog wel. Daar ligt nog een boel werk.

Wat een prachtbomen zeg. Erg oud. Maar zoals een Linde betaamt zie je verjonging. Prachtig.


Wat heerlijk zeg. Prachtige oude bomen. Even een rustmoment





Oma is nu 20 jaar oud. Bij mijn weten de oudste kat die ik heb gehad.
Mijn eerste kat haalde haar 20 jaar net niet. Maar Oma reageert ook vaak oud. Ze lijkt wel dement.
Zo zeurt ze vaak om eten en als ik met een speciale verwennerij komt, kost ze het weer uit. Ze wast zichzelf niet meer en loopt vaak rondjes. Ze ligt nu ook meer languit. Langzaam verliest ze ook gewicht met haar kleine niertjes. Het is wel een zorgkatje. Begin dit jaar zijn al haar tandjes en kiezen die zeer slecht waren getrokken. Ze had er pijn aan.  Haar leven is nu nog wat waard maar het wordt minder.

13 Juli

Oma is al 20 jaar. Ze doet het nog goed maar de aftakeling (dementie en doof) is iets waar ik me zorgen om maak. Ook ik wordt ouder en al moet ik nog 10 jaar werken, ik merk dat mijn lichaam ouder wordt en het allemaal niet zo makkelijk meer gaat. 

Ik ben weer aan het schrijven, al staat het vervolg verhaal van Leef Beleef! nog in de wachtruimte. Eerst even wat tijd voor iets nieuws. Ik heb er grootste plannen mee wat de uitvoering betreft. Nu maar hopen dat ik het waar kan maken. Wordt vervolgd.

22 September Volle Maan

Nouja dat was gisteren 21 september. Nog steeds is de maan mooi en vol.

Helaas is Oma er niet meer. Dikke verdriet hier. Ze was ongeveer 6 jaar bij me. Het ging gewoon niet meer. Ze was Oma nog en zocht me graag op. Vooral als ik er was liep ze rondjes. Wanneer ik werkte lag ze vaak (gelukkig) op de bank. Maar eergisteren (had de vrijdag al afgesproken om haar in te laten slapen. Had gedacht en gehoopt dat het nog kon, dus niet) Het ging te snel de laatste uren. Ze viel vaak, sprong steeds van de bank af en ze zwalkte met haar achterlijf behoorlijk. Toch at ze. Met graagte waar ik allerlei bakjes op kophoogte de lekkerste dingen kreeg. Nog altijd voel ik haar kaken op mijn vingers. Ze had geen tanden meer. Dit zag ik ook aan Thea, de dove kat. Die bleef dooreten totdat de dierenarts kwam om haar leven te beindigen en haar tumor begon te bloeden toen ze haar spuitje kreeg. Want eten betekent leven. 

Oma verborg haar kopje toen ze de eerste spuit kreeg. De dierenarts legde haar wat beter neer. Na een zware dag kon ik alleen maar huilen. Ik verlies weer een maatje, een dier die van je houdt ongeacht hoe je eruit ziet. Onvoorwaardelijke liefde.

De tweede spuit. Ik zag al aan de ogen dat ze al weg was. Ze strekte nog haar achterpoten en het was gebeurd. 

Gisterenavond keek ik naar de foto's Zag Opa en Oma onder het bed, de plek waar de meeste katten hun leven bij mij beginnen. Hoe ik daar zat met lekkere dingen. Met Sita op bed. Oh Sita, Wat een sociale kat was dat. Hij heeft iedereen geholpen. En mij zeker! Ook Opa en Oma. Helaas ging hij veel te vroeg heen door Kattenaids. Verschrikkelijk.

Alle katten zijn van slag. Ik ook. Het was een ongewone stille avond. Oma, een klein en zachtaardig katje laat een grote leegte achter.

5 november 2021

Het was lang wachten maar het was gisteren eindelijk zo ver. Dolly Dots. 

En het was grandioos. Geweldig! Super! What a Night!

Een grote vriendenclub!

En het was een feest voor iedereen. Voor ons. Voor mij. Voor de Dolly Dots. 

Voor iedereen. Ze eerden Ria op een hartverwarmde bijzondere manier en vertelden verhaaltjes over de tijd als Dolly Dot. 

En hier gingen ze echt de zaal in. Helemaal.

21 - 11

Gisteren naar Amsterdam geweest. Het is een leuke stad al heb je het idee dat je de enige Nederlander bent. Je hoort zoveel verschillende talen.

Dit keer op de fiets. Nu voel ik mijn knieeen.

Nog een paar weken en 2022 kondigt zich aan.
Zoals gebruikelijk werk ik volop met de feestdagen.
Ik ben gezegend met mijn katten en tevreden in mijn leven.
Op naar 2022 Wat zal het nieuwe jaar met zich meebrengen?
Mijn nieuwe dagboek staat al klaar

Helaas de laatste tijd weinig kunnen schrijven.
Komt nog