15 Januari
Geloof
dat de grootste gedeelte van de urbex avonturen er inmiddels opstaat.
Ik mis toch wel weer wat. Binnenkort maar eens kijken.
Misschien komt er zelfs
sneeuw dit weekend.
30 Januari
We zitten alweer vanaf december
2020 in Lockdown. Winkels zijn dicht en er is nu ook een avondklok.
Raar. Nooit gedacht dat ik het ooit zal meemaken.
Hoewel
ik niet
zo'n shopper ben, mis ik het wel. Ik weet het, het is niet dringend
maar ik verlang erna om lekker winkel in en winkel uit te gaan. Lekker
taart van de Hema. de koopjes van de Action, Ik wil andere laarzen, een
boek checken in de boekenwinkel. Overal om mij heen slaat de corona
toe, hoop niet dat ik zelf besmet ben, zonder het te weten. Laten we
hopen op goede tijden. Laten we hopen dat we hieruit zeer belangrijke
levenslessen uit kunnen halen en daar wat mee doen en ik weer lekker
door de winkelstraten kan huppelen. We hebben maar een planeet. Laten
we daar maar zuinig op zijn.
April
2021
Eindelijk
een bezoek naar de oude LIndes van Empe (bij Zutphen) bezocht. Ze staan
nog niet op mijn bomensite maar dat komt nog wel. Daar ligt nog een
boel werk.
Wat een
prachtbomen zeg.
Erg oud. Maar zoals een Linde betaamt zie je verjonging. Prachtig.
Wat
heerlijk zeg. Prachtige oude bomen. Even een rustmoment




Oma is nu 20 jaar oud. Bij
mijn weten de oudste kat die ik heb gehad.
Mijn eerste kat haalde haar 20
jaar net niet. Maar Oma reageert ook vaak oud. Ze lijkt wel dement.
Zo
zeurt ze vaak om eten en als ik met een speciale verwennerij komt, kost
ze het weer uit. Ze wast zichzelf niet meer en loopt vaak rondjes. Ze
ligt nu ook meer languit. Langzaam verliest ze ook gewicht met haar
kleine niertjes. Het is wel een zorgkatje. Begin dit jaar zijn al haar
tandjes en kiezen die zeer slecht waren getrokken. Ze had er pijn aan.
Haar leven is nu nog wat waard maar het wordt minder.
13 Juli
Oma
is al 20 jaar. Ze doet het nog goed maar de aftakeling (dementie en
doof) is iets waar ik me zorgen om maak. Ook ik wordt ouder en al moet
ik nog 10 jaar werken, ik merk dat mijn lichaam ouder wordt en het
allemaal niet zo makkelijk meer gaat.
Ik
ben weer aan het schrijven, al staat het vervolg verhaal van Leef
Beleef! nog in de wachtruimte. Eerst even wat tijd voor iets nieuws. Ik
heb er grootste plannen mee wat de uitvoering betreft. Nu maar hopen
dat ik het waar kan maken. Wordt vervolgd.
22 September Volle Maan
Nouja dat was gisteren 21 september.
Nog steeds is de maan mooi en vol.
Helaas
is Oma er niet meer. Dikke verdriet hier. Ze was ongeveer 6 jaar bij
me. Het ging gewoon niet meer. Ze was Oma nog en zocht me graag op.
Vooral als ik er was liep ze rondjes. Wanneer ik werkte lag ze vaak
(gelukkig) op de bank. Maar eergisteren (had de vrijdag al afgesproken
om haar in te laten slapen. Had gedacht en gehoopt dat het nog kon, dus
niet) Het ging te snel de laatste uren. Ze viel vaak, sprong steeds van
de bank af en ze zwalkte met haar achterlijf behoorlijk. Toch at ze.
Met graagte waar ik allerlei bakjes op kophoogte de lekkerste dingen
kreeg. Nog altijd voel ik haar kaken op mijn vingers. Ze had geen
tanden meer. Dit zag ik ook aan Thea, de dove kat. Die bleef dooreten
totdat de dierenarts kwam om haar leven te beindigen en haar tumor
begon te bloeden toen ze haar spuitje kreeg. Want eten betekent
leven.
Oma
verborg haar kopje toen ze de eerste spuit kreeg. De dierenarts legde
haar wat beter neer. Na een zware dag kon ik alleen maar huilen. Ik
verlies weer een maatje, een dier die van je houdt ongeacht hoe je
eruit ziet. Onvoorwaardelijke liefde.
De tweede spuit. Ik zag al aan de ogen
dat ze al weg was. Ze strekte nog haar achterpoten en het was
gebeurd.
Gisterenavond
keek ik naar de foto's Zag Opa en Oma onder het bed, de plek waar de
meeste katten hun leven bij mij beginnen. Hoe ik daar zat met lekkere
dingen. Met Sita op bed. Oh Sita, Wat een sociale kat was dat. Hij
heeft iedereen geholpen. En mij zeker! Ook Opa en Oma. Helaas ging hij
veel te vroeg heen door Kattenaids. Verschrikkelijk.
Alle
katten zijn van slag. Ik ook. Het was een ongewone stille avond. Oma,
een klein en zachtaardig katje laat een grote leegte achter.
5
november 2021
Het was lang wachten maar het was gisteren
eindelijk zo ver. Dolly Dots.
En het was grandioos. Geweldig! Super! What a
Night!
Een
grote vriendenclub!
En
het was een feest voor iedereen. Voor ons. Voor mij. Voor de Dolly
Dots.
Voor
iedereen. Ze eerden Ria op een hartverwarmde bijzondere manier en
vertelden verhaaltjes over de tijd als Dolly Dot.
  




En
hier gingen ze echt de zaal in. Helemaal.

21
- 11
Gisteren
naar Amsterdam geweest. Het is een leuke stad al heb je het idee dat je
de enige Nederlander bent. Je hoort zoveel verschillende talen.
Dit keer op
de fiets. Nu voel ik mijn knieeen. 
Nog een paar weken en 2022
kondigt zich aan. Zoals gebruikelijk werk ik volop met de feestdagen. Ik ben gezegend met mijn katten en tevreden in mijn leven. Op naar 2022 Wat zal het nieuwe jaar met zich meebrengen? Mijn nieuwe dagboek staat al klaar
Helaas de laatste tijd weinig kunnen schrijven. Komt nog
|