Elusiterixa. Dit eerste boek verhaalt over de planeet voordat Sheira kwam. Het boek is (samen met Queeste voorbij de horizon) te krijgen.

In 'Elusiterixa' schrijft Regina met bijzonder veel fantasie en een grote liefde voor de natuur het scheppingsverhaal van de planeet waarop Sheira terecht komt. Zij verhaalt daarin over het ontstaan van de verschillende landschappen en van alle wezens en Stil Leven die ze bevolken, maar ook hoe het op een gegeven moment verkeerd ging. (uitgeverij A3boeken)

Uit de recensie van fantasykenner Lucas: De wereld van Elusiterixa is doordacht en origineel opgebouwd, een mooie mengeling van spiritualiteit, sfeer en creativiteit. De schrijfstijl is zeer goed; in korte maar krachtige zinnen, worden prachtige beelden beschreven, er is echt geen woord tekort of teveel. De personages zijn duidelijk een zinspeling naar diepere waarden en karaktertypes die ook in onze realiteit voorkomen, of die jou en ik zouden kunnen zijn. Website is er helaas niet meer

Landkaart van de planeet.

Yager Shanny ziet hoe het leven op het land langzaam verandert en in de toekomst zal blijven veranderen. Nieuwe wezens zullen blijven opstaan en oude wezens zullen eens verdwijnen -de een wat sneller dan de ander. De tijd verandert het aangezicht van het landschap. Dit alles is een logisch onderdeel van het leven.

Freno, een wezen dat zich altijd al heel anders heeft gevoeld dan zijn volk en een simpel leven leidt, staat vaak naar de horizon. Die lijkt naar hem te lonken. Vaak besluit hij daaraan gehoor te geven, maar iets in hem houdt hem dan toch weer tegen.

Het is al laat, bijna iedereen slaapt al en eigenlijk zou ze dat ook moeten doen, maar ze heeft geen rust. Een diep verdriet heeft bezit van haar genomen.

Ze weet van zichzelf dat ze veranderd is. Ze is door een hel gegaan, maar heeft dit overleefd. Ze heeft leren leven en liefhebben en ze heeft waardevolle vrienden gemaakt. Ze heeft dingen gezien die ze op Aarde nooit gezien zou hebben en dit alles heeft haar veranderd. Ja, ze is gaan leven. Ze was vergeten hoe het moest. Sheira heeft dingen meegemaakt en hoewel ze niet altijd leuk en aangenaam waren, heeft ze die intens ondergaan en steeds vond ze een uitweg, werd er een deur geopend. Ja, Sheira heeft een schat gevonden. Een schat bestaande uit vele kostbare schatten. Ze vond vrienden, zichzelf en leerde belangrijke lessen over alles.

Hij gaat waar de wind hem voert, ontmoet vreemde volken en nieuwe horizonten.

Het huis. Als een oase in een woestijn. Sheira krijgt een brok in haar keel als ze naar het Huis kijkt. Zo mooi, zo magisch. Haar Huis. Haar Thuis. Standvastig, als een rots in de branding ongenaakbaar, maar ook zo welkom.

Ze kwam als een zonnenstraal in zijn leven en hoewel hij zich eerst zichzelf in het donker verborg, kreeg ze hem naar buiten en plaatste ze hem in de zon.

Vervolg van Queeste voorbij de Horizon. 

Sheira zit heerlijk te lezen in een comfortabele fauteuil in de bibliotheek. Ze heeft zich nog geen seconde verveeld, sinds ze een jaar geleden in het Huis kwam wonen. Ze danst vaak, leest veel en Yager Shayde, haar grote vriend, heeft haar veel prachtige plekjes op de planeet late zien. 

Yager Shayde. Sheira laat haar boek zakken en denkt aan hem. Een Nacht Wezen. Hij heeft oerkrachten in zich, bezit de nodige natuurmagie en is kundig in het genezen. Zijn doordringende ogen, krachtige vleugels en klauwen met scherpe nagels maken hem voor velen afschrikwekkend, maar Sheira weet hoe groot en warm zijn gevoelssteen is. Samen met hem en Silis heeft ze voor de planeet belangrijke queeste volbracht.....

Schaduwen uit het verleden verhaalt over een aantal wezens die staan op een kruispunt van hun leven, over het bestrijden van het dodenvirus.....

Ieder vrij moment was ik hard bezig met dit vervolg van Queeste Voorbij de Horizon. Ik heb mezelf met dit boek zo vaak vast geschreven, een richting uit die ik niet kende maar altijd dankzij de wandelingen in het bos wist ik er altijd weer een draai aan te geven. 

Het boek werd prachtig met de tekeningen van Richard Schulten. Hij was er zo druk mee. Het resultaat was er dan ook naar...

Gevoelens vol onzekerheden bestormen hem. Hij probeert Aurora voor de geest te halen maar het wil hem niet lukken. Het is alsof zijn geest beneveld is en zelfs de wind kan het niet wegblazen. Chris kijkt naar de bergen en vraagt zich af hoe het met de anderen gaat. De wind is duidelijk hoorbaar, soms draagt het geluiden van andere wezens met zich mee, Oneindige Water ruist en spat uiteen op de rotsen die steil, soms grillig, uit het water omhoog rijzen. Maar voor Chris is het te stil.

En in die vreemde nacht voelt hij een kracht uit zijn binnenste omhoog rijzen. De kracht was vergeten, zat diep onder stof van oude gevoelens, oud zeer, gedachten, stormachtige emoties en ervaringen. Maar toch voelt Chris de kracht die hem naar Anon zal leiden en zijn missie zal volbrengen. Misschien wel voor het eerst van zijn leven weet hij, voelt hij dat hij zijn leven en beslissingen zelf in de hand heeft en dat hij baas over zichzelf is. Even zijn zijn hart en verstand in balans en beiden zeggen hem naar Anon, op zoek naar Aurora, te gaan. Zijn houding is vastbesloten. Zijn ogen kijken over het water waarin de laatste meteoren hun rust vinden na een zeer lange reis en haast automatisch rolt hij zijn deken op, controleert of hij niets is vergeten en gaat op pad.

Ondanks dat een Nacht Wezen veel vernietigende krachten in zich heeft, gelooft hij in het leven. Daar neemt hij nu afscheid van. In intense, kostbare momenten denkt hij terug aan zijn verleden, zijn leven, verwachtingen, mooie momenten en aan de vrienden, voor hem erg belangrijk, die zijn weg hebben gekruisd. Zijn laatste gedachten gaan naar de talrijke vluchten die hem een ongekende gevoel van vrijheid bezorgden; hoog boven de planeet, rijdend op de wind en alten ver uitkijkend.

De betekenis laat ze tot zich doordringen tot in het diepst van haar kern. Elk detail ziet ze haarscherp voor zich, hoewel haar ogen gesloten zijn. Het vraagt geloof van haar. Rotsvast geloof zodat zij het licht kan laten schijnen in duisternis. Een lange zucht ontsnapt aan haar lippen. Langzaam opent ze haar ogen en staart naar beneden. Ze weet het niet, ze weet het echt niet. Alleen de tijd zal antwoord brengen. Maar de waarschuwing die het Huis al meteen heeft gegeven, neemt ze nu pas ter harte. Wie het verleden vergeet is gedoemd het te herleven. Sheira verbijt zich om de onvergeefelijke fout die ze hebben gemaakt en met heel haar hart hoopt ze dat het nog niet te laat zal zijn om die te herstellen. Want ze zijn het verleden vergeten.

het verhaal van In de Wereld van Magie en Mysterie, het vervolg op Schaduwen uit het Verleden. Het is geschreven door Regina Jansen. Copyright Regina Jansen.

In de wereld van Magie en Mysterie

De bewoonster van het Huis heeft een lange weg te gaan, maar zij is niet de enigste!

Richard Schulten was bezig met andere dingen in zijn leven en ik vond een andere tekenaar bereid om Sheira te tekenen: Walter Haenen. Hij maakte een prachtige schilderij.

Langs eeuwenoude rotsen, vaak begroeid met kleurrijke Stil Leven begeven wij ons langs Oneindige Water. Genietend van alle schoonheid. Dit is niet te vergelijken met wat de Aarde ons heeft geboden. Vreemde wezens dansen in de wind. Zo harmonieus. Zo af en toe staat er een Stil Leven boom en ieder detail daarvan is zo duidelijk te zien. Ik kijk mijn ogen uit, ontdek steeds wat nieuws en in mij voel ik leven ontwaken. Als een kind kijk ik naar alles en geniet met volle teugen van dit panorama. Aan de horizon versmelt Oneindige Water met de lucht en de zonnen als een spetterend decor.

Sheira komt tegenover mij zitten en kijkt mij lang aan. Dan pakt ze mijn handen en kijkt mij diep in de ogen. Ik zie haar diepbruine ogen en hoor haar stem, opeens heel ver maar toch verassend dichtbij; ,,haal diep adem en laat je gedachten gaan.” Haar gezag heeft een grote invloed op mij. Ik ben onder haar betovering. Vaag herinner ik me dat Caressa dichterbij komt. Ik verdwijn in mezelf, een gevoel dat me vreemd duizelig maakt.  ,,Ga voorbij jezelf, in jezelf.”Even tol ik rond, niet wetend waar naar toe, maar door haar ga ik voorbij de angst en de onzekerheid en ik zie opeens dat deze eigenschappen mij bedekten en ik liet dat toe. ,,Vertrouw.” Sheira opent mijn ogen en ik zie opeens de vrijheid, het gevoel van liefde en het leven en opeens verschijnt er een groene druppel voor mijn ogen. Als vanzelf beweegt mijn hand naar de hanger die Sheira mij in het Huis gegeven heeft. En daarin ligt het antwoord, de sleutel tot Anon.

Geheel onverwachts komt hij aan de rand van een afgrond; het land onder zijn voeten houdt op en ver onder hem gaat het gewoon weer verder. Joe blijft aan de rand staan en kijkt ver de diepte in. De wind blaast in zijn gezicht en zijn haren waaien breed uit.

gedachteloos denkt Joe aan zelfmoord. Het is wel een manier om van zijn leegte af te komen, een andere manier weet hij gewoonweg niet meer. Onbewust zet hij een stap richting de afgrond. Het zal maar even duren voordat het niets de leegte zal laten verdwijnen. Gedachten aan Sheira en deze mooie wereld houden geen stand. Alleen die oplossing…….

,,Waarom doe je het niet?” De woorden hangen als beelden voor zijn ogen en verbaasd kijkt Joe om. Hij ziet een enorm wezen, groter dan hij ooit gezien heeft, het is zelfs vele malen groter dan Yager Shayde. Als een gigantische massa ligt het op een paar honderd meter van hem vandaan en schijn baar op zijn gemak bekijkt het Joe.