Beer is een kat van de kattenstalkatten. Inmiddels bestaat deze stichting niet meer.
Beer was een echte brombeer. Hij wilde het liefst alleen zijn. Ik weet nog hoe stug en dof zijn vacht was. Het duurde een hele lange tijd voordat het wat fijner aanvoelde.

Het liefst lag Beer op een hoog plekje waar hij alles kon overzien. Het liefst verborgen. Toch genoot hij zo erg van mijn schoot en kon daar uren blijven zitten. Als ik opstond was hij boos. Beer hield niet van andere katten en dieren. Beer hield niet mensen en niet van kinderen. Beer hield van rust, een schoot en een blikopener!

Mijn leven veranderde toen ik een relatie kreeg en we gingen samenwonen. Dat kon Beer niet aan. Hij kreeg allerlei kwaaltjes (toegegeven hij was ook oud) en ik besloot hem in te laten slapen. Bij de dierenarts kroop hij ver weg. Even later was hij naar de regenboogbrug en ik heb altijd het gevoel gehad dat ik hem in de steek heb gelaten. De zoveelste..